Gevoelige hoeven

HELP: " Mijn paard loopt gevoelig!"

Een oproep die op vele fora terug te vinden is: 

“Uw smid heeft hem te kort bekapt.”

“Uw paard is traditioneel bekapt, verander naar een natuurlijk bekapper.”

“Ze hebben uit uw zool gehaald, dat mag niet.”

“Het is heel normaal dat uw paard na een bekapping gevoelig loopt.”

“Dunne zolen, zeker en vast.”

Zijn een aantal standaard antwoorden die op deze vraag in de opmerkingen staan te lezen.

Sanne Ledure, Meester Hoefsmid en barefoot (anatomisch) bekapper vertelt:

Ik verbaas me er telkens over hoe snel mensen achter hun scherm een diagnose kunnen stellen waarom het paard gevoelig loopt.

Er zijn namelijk bijzonder veel verschillende oorzaken waarom het paard gevoelig loopt. De manier waarop hij gestald staat is hierin niet de minste.

“De voeten van het paard zijn de ondergrond waarop hij staat”. Las ik ooit. En hierin is zeker een kern van waarheid terug te vinden.

Staat uw paard veelvuldig op een zachte bodem (de weide, de box vol stro, een paddock) heb je veel kans dat wanneer hij op een harde brokkelige ondergrond loopt hij door de knieën gaat.

Als wij onze schoenen uitdoen en over de kiezels worden gejaagd zullen we dat ook onaangenaam vinden en proberen om zoveel mogelijk de graskant op te zoeken.

Paarden die op een paddock paradise gehouden worden, krijgen vaak verschillende ondergronden aangeboden. Een stukje lavasteen voorzien is niet onverstandig. De zolen worden gemasseerd, de oude zool valt er vanzelf uit en de voet past zich stilletjes aan aan de hardere ondergrond. Te kleine lavasteentjes kunnen zich wel in de witte lijn duwen, waardoor de ontwikkeling van WLD dan weer wat meer vrij spel krijgt.

Een paard dewelke 24/24 in zijn zachte box verwend wordt zal veel minder sterke zolen ontwikkelen, hij heeft die ook de meerderheid van de tijd niet nodig, en wanneer er op wandeling plots een kiezelpad opduikt zal dit te merken zijn aan zijn looptempo. De wijze waarop het paard bekapt wordt zal hierin weinig verschil maken.

De ondergrond waaraan hij het meest wordt blootgesteld is hierin bepalend.

Hetzelfde fenomeen doet zich voor wanneer een paard van de ijzers wordt gehaald. Sommige eigenaars verwachten dat hun paard meteen fantastisch over elke ondergrond zweeft. Ze vergeten hierbij dat de zool die plots in steun kan komen helemaal niet gewoon is aan die ondergrond. De zool zweefde tot voor kort nog gezellig boven die ondergrond uit. Beschermd door het ijzer. Een aanpassingstermijn van 6maand tot een jaar is niet ongewoon.

En dan nog blijft het van belang op welke manier het paard gehouden wordt, wat hij eet en hoe hij getraind wordt.

Wees je bewust van wat je van je paard vraagt wanneer hij van de ijzers gaat. Het is geen goed idee om meteen een rit van 30 km te gaan rijden. Ook niet op een overwegend zachte ondergrond. Wanneer een paard net van de ijzers is, komt het vaak voor dat er zich kneuzingen in de zool ontwikkelen. In het ergste geval kan er mechanische bevangenheid optreden.

Kies daarom iemand met voldoende scholing die weet welke processen de voet doorgaat.

Bekijk goed op welke manier je je paard verder kan ondersteunen. Voeding en training zijn hierin essentieel.

6 tips:

1. Bekijk de voeding van je paard. Voeding heeft grote invloed op de kwaliteit van uw voeten.
2. Biedt je paard verschillende ondergronden aan.
3. Zorg dat je paard bekapt is door iemand die voldoende scholing heeft gehad (internetwijsheid en een cursusweekend zijn ontoereikend)
4. Gebruik hoefschoenen wanneer je met je paard blootvoets over een nieuwe ondergrond gaat.
5. Let op dat je bij gevoeligheid geen belastende gangen gaat rijden. (draf en galop zorgen voor meer belasting dan stap)
6. Gun je paard de rust die hij nodig heeft. Heb je geen geduld, laat de situatie dan zoals hij is.

Heb je vragen hierover? Stuur dan een mailtje naar info@paardentherapeuten.be of contacteer Sanne rechtstreeks via https://paardentherapeuten.be/.../hoefo.../sanne-ledure.html